Tezeusz, heros ateński. Urodzony i wychowany przez trojzeńską księżniczkę Ajtrę. Jego boskim ojcem był Posejdon, zaś ziemskim ojcem panujący w odległych Atenach król Egeusz. Tezeusz ponad wszystko pragnął wyruszyć na spotkanie z ojcem.

– Jesteś jeszcze zbyt mały, musisz dorosnąć, musisz być silny – tłumaczyła mu matka.

– Ale ja jestem silny – twierdził mały Tezeusz.

– Będziesz mógł wyruszyć do Aten, gdy podniesiesz ten głaz – powiedziała Ajtra wskazując na olbrzymią skałę. – Pod tym głazem twój ojciec ukrył prezent dla ciebie.

– Dlaczego wybrał tak wielki głaz? – dopytywał Tezeusz.

– Chciał być pewien, że nim wyruszysz w dorosłość, będziesz doskonale panował nad swym silnym ciałem.

Michał, główny bohater sztuki „Z głową byka”, przyrównuje swoje życie do losów herosa. Sytuacje i osoby ze swojej przeszłości podmienia na zagadkowe mityczne figury. Odgrywa rolę Tezeusza, próbując zrozumieć i ujarzmić bestię, która zamieszkała w jego wyobraźni. Schodzi do labiryntu własnej, nieco upiornej codzienności z nadzieją, że w jego centrum odnajdzie źródło wody życia, witalność i harmonię.

Punktem wyjścia do napisania dramatu oraz stworzenia projektów scenograficznych był osiemnastowieczny obraz autorstwa Charles-Édouard Chaise przedstawiający Tezeusza triumfującego nad ciałem pokonanego Minotaura. Malarz otoczył Tezeusza wianuszkiem młodych osób ocalonych przed śmiercią z rąk bestii, to im autor dedykuje swój tekst, młodzieży, która wchodzi w dorosłość i dorosłym, którzy doświadczyli już niejednej inicjacji.