Historia dzieje się w Przyszłości, w roku 3333.

Dwaj uczniowie, Wojtek Pryszcz i Hans Christian Andersen, zostają wyrzuceni ze Szkoły Kosmicznych Agentów na planecie Dziewanna. Ich marzenia i serca są zdruzgotane. Przecież Wojek Pryszcz kocha agentkę Lavinię z planety Koafiura. Mają się już nigdy nie zobaczyć? A wyrzucono ich za to, że są Ludźmi. Kosmiczna Rada uznała, że Ludzie zniszczą wszystko, tak jak zniszczyli swoją planetę, Ziemię.

Andersen i Pryszcz postanawiają udowodnić, że Ludzie potrafią nie tylko niszczyć, ale i naprawiać. Porywają rakietę i lecą na zniszczoną Ziemię. Nie mają planu, ale mają entuzjazm.

Na miejscu okazuje się, że Andersen wpada w łapy napromieniowanego Imbryka, a Pryszcz zostaje uwięziony i wychłodzony jak lód w drinku przez Królową Śniegu. Sytuacja jest zła, ale jednocześnie bardzo dobra. Andersen odkrywa w sobie Moc snucia Bajek, Pryszcz odkrywa Moc telepatii. Dzięki obu agentom oraz bohaterskiej Lavinii Ziemia i resztki jej przedziwnych mieszkańców nie wpadają w Czarną Dziurę.

Jednak Hans Christian Andersen nie wraca na Dziewannę. Za pomocą Maszyny Czasu wysyła się na Ziemię. Ląduje w dziewiętnastym wieku i zaczyna opowiadać ludziom dziwne bajki… Dziwne, ale zarazem tak realne i plastyczne, jakby je kiedyś gdzieś zobaczył…