Jedna z najczęściej granych oper na świecie, zaliczana do ścisłego kanonu, od samego początku budziła potężne emocje, wywołując na twarzach widzów łzy wzruszenia. Oglądana po raz pierwszy jest historią niewinnej miłości i smutku po utracie ukochanej osoby i młodości, w kolejnych odsłonach odkrywa głębokie emocjonalne sensy ukryte w symbolicznych gestach scenicznych. Sam Puccini, gdy zagrał przejmujące akordy śmierci głównej bohaterki, był tak głęboko poruszony, jakby stracił najbliższą mu istotę. Na tym właśnie polega ponadczasowa siła przekazu „Cyganerii” – niezależnie od wieku i doświadczeń – identyfikuje słuchacza z postaciami dramatu. Spotyka się tu młodość, odwaga, namiętność i wielka miłość, a je wszystkie idealizuje niezrównana muzyka Pucciniego.